- Inne w domu, inne w przedszkolu
- Dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi
- Zaburzenia i objawy w zachowaniu dzieci
- Trudne dziecko
- Jak pomóc dziecku przetrwać pierwsze dni w przedszkolu?
- Ada czy to wypada - czyli przedszkolaki i dobre maniery
- Wpływ telewizji na rozwój dziecka
- Wady wymowy u dzieci w wieku przedszkolnym. Jak im zapobiegać?
- 10 przykazań logopedycznych
- Rozwój mowy bliźniąt
- Jak dbać o bezpieczeństwo dziecka?
- Edukacja matematyczna w przedszkolu
- Dzieci w świecie gier komputerowych
- Prawidłowe chwytanie
- Jak bezpiecznie wprowadzać nowoczesne technologie w świat naszych dzieci?
- Obowiązki domowe przedszkolaka
Zaburzenia i objawy w zachowaniu dzieci
Przykłady najczęściej spotykanych zaburzeń w zachowaniu przedszkolaków, które powinny skłonić rodzica do skorzystania z poradni specjalisty.
Zaburzenia
Objawy w zachowaniu dziecka
Zaburzenia zachowania
Nasilone częste zachowania agresywne, bez wyraźnej przyczyny, które zagrażają innym, np. zastraszanie dzieci, rzucanie rzeczy z rozmysłem, by zniszczyć, męczenie zwierząt;
Agresja połączona z silną niechęcią do współpracowania z innymi dziećmi, z opiekunem;
Dziecko odgrywa scenki obrazujące przemoc, używając słów nieadekwatnych do wieku;
Przekracza granice seksualne innych dzieci;
Z powodu agresywnych zachowań inne dzieci nie chcą się z nim bawić, jest osamotnione.
Zespół nadpobudliwości
Psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)
Niemożność skoncentrowanie uwagi (zapominanie poleceń, rozpraszanie uwagi lub skupianie jej tylko na jednym bodźcu, niekończenie zadań);
Nadmierna impulsywność (gadatliwość, notoryczne wtrącanie się do rozmowy dorosłych, przeszkadzanie w zajęciach, dziecko nie potrafi czekać na swoją kolej, często impulsywne bicie, niszczenie pracy innych);
Nadruchliwość (dziecko nie potrafi usiedzieć na miejscu, stale się kręci, jest gadatliwe, zaczepia innych, szturcha).
Zaburzenia integracji sensorycznej (IS)
Zaburzona koordynacja ruchowa (mała sprawność, trudność w naśladowaniu ruchu innych, dziecko zbyt mocno lub zbyt lekko chwyta przedmioty, boi się oderwać stopy od podłoża, podczas zajęć ruchowych reaguje lękiem lub agresją);
Dziecko lepiej radzi sobie w małej grupie, a zaczyna zachowywać się agresywnie w większej;
Poszukuje intensywnych bodźców (poprzez obijanie, ocieranie się o inne dzieci lub przedmioty) i ruch (ciągle się kręci, zwisa, huśta) lubi wydawać głośne dźwięki lub wyraźnie ich unika (zatyka uczy), reaguje agresją na niekontrolowany przez siebie dotyk, unika dotyku innych osób lub określonych faktur;
Dziecko jest niestabilne emocjonalnie, bywa agresywne, ma trudności z zasypianiem i snem;
Nie lub czesania, obcinania paznokci lub ma obniżoną wrażliwość na bodźce dotykowe, bólowe;
Dziecko nie lubi/domaga się produktów o określonej konsystencji, unika określonych zapachów;
Dziecko powyżej trzeciego roku życia ssie lub gryzie przedmioty.
Zaburzenia za spektrum autyzmu
Częste, niezrozumiałe dla otoczenia wybuchy złości, krzyk, próby samookaleczenia, plucie, szczypanie, bicie, kopanie, walenie głową w ścianę;
Reagowanie agresją na drobne zmiany w otoczeniu;
Trudności w porozumiewaniu się;
Nieumiejętność uczestniczenia w interakcjach społecznych;
Sztywne wzorce aktywności, zainteresowań i zachowań.
Depresja dziecięca
Dziecko jest ciągle smutne;
Nie cieszą go rzeczy lub czynności, które wcześniej lubiło;
Często wydaje się poruszone, pobudzone, wrażliwe;
Uskarża się na bóle głowy, żołądka;
Nie chce chodzić do przedszkola;
Sprawia wrażenie znudzonego, pozbawionego energii, ma problemy z koncentracją uwagi;
Zmienia zwyczaje dotyczące snu i jedzenia;
Jest niezdecydowane, zapominalskie;
Ma skłonności do wypadków, zarażeń.
Dr Alicja Strzelecka-Lemiech